Je ziet ze niet en als je ze wel ziet, rennen ze weg: de gemzen. Er zijn naar schatting 63.000 van deze viervoetige klimmers in de Tiroolse bergen. Als ze allemaal naar het Inntal zouden springen, zouden ze een rij gemzen kunnen vormen die zich uitstrekt van Innsbruck tot Kufstein.
Voor die-hard Tirolers is dit bitter nieuws: de oudste bergweide van het land wordt beheerd vanuit Italië. De Jagdhausalm ligt in het Defereggendal in Oost-Tirol, net voor de landsgrens. Er wordt al gegraasd sinds 1212. Een paar Zuid-Tiroolse families hebben hier echter al eeuwenlang het recht toe.
Zelfs voor de uitvinding van sociale media waren mensen wreed. Prinses Margarete van Tirol leefde van 1318 tot 1369 - en ze zou zo lelijk zijn geweest dat ze vandaag de dag nog steeds bekend staat als "Margarete Maultasch". Het is niet meer helemaal duidelijk waarom; het is waarschijnlijk gewoon laster, verspreid door jaloerse mannen.
Het beddengoed stapelt zich op in Tiroolse hotels en vakantiewoningen. Volgens officiële statistieken stelt de toeristenindustrie in de winter 356.000 bedden ter beschikking - en dus ook minstens 356.000 kussens. Waarschijnlijk zijn het er nog veel meer, omdat het beddengoed van tijd tot tijd gewassen moet worden. In ieder geval genoeg voor wat theoretisch het grootste kussengevecht aller tijden is: Iets minder dan de helft van de 776.000 Tirolers kon meedoen.
Het uitzicht vanuit een berghut is vaak spectaculair. Maar het uitzicht heeft een prijs, in de ware zin van het woord. Eten, drinken, brandstof, serviesgoed, materiaal voor reparaties, alles moet vanuit het dal naar boven worden gebracht. En niet elke hut ligt direct naast een kabelbaan of in de buurt van een bosweg. Hut-eigenaren geven daarom tussen de 8.000 en 14.000 euro per seizoen uit aan alleen het vervoer van materialen. De duurste optie is de helikopter, die tot 50 euro per vliegminuut kost en ruim 700 kilo in één keer vervoert.
De eerste vakantiegangers die Tirol in de 19e eeuw ontdekten, stortten zich niet op de pistes, maar in de zogenaamde boerenkuuroorden. Zelfs toen al zagen de door stress geplaagde stadsbewoners het spetteren in Zwitserse stenen dennenbaden als een gezellige onderbreking van het dagelijkse leven. En terecht! Alleen bestond het woord wellness waarschijnlijk nog niet.
Als voor sommigen de pret voorbij is, begint voor anderen het werk. Niemand weet dit beter dan de sneeuwruimers. Vooral als er verse sneeuw ligt, moeten de sneeuwruimers soms de hele nacht doorrijden. Op de Stubaier gletsjer zijn ze bijvoorbeeld gemiddeld zeven uur per dag onderweg. Geëxtrapoleerd naar een winterhalfjaar zou dat ongeveer 1.260 uur grooming betekenen - of 52 dagen non-stop.
Het gebied rond Hall staat bekend als de "moestuin van Tirol". Een kleine knol speelt hier dan ook een navenant grote rol: de radijs. Ter ere hiervan wordt in Hall elk jaar een speciaal festival gehouden, dat zelfs de recordboeken heeft gehaald - met het langste radijsbrood ter wereld. Het was 42 meter lang en belegd met onder andere 50 kilo radijs.
Met de metro op wintersport? In Serfaus is dit niet alleen mogelijk, maar ook een echte aanrader. In plaats van auto's op de weg, rijdt er een luchttram door de tunnel. Serfaus is de stad met de hoogste metro ter wereld. Hij kan tot 3.000 mensen per uur vervoeren - bijna drie keer zoveel als de bevolking van Serfaus.
De Tiroolse keuken geeft je energie voor de hele dag. Vroeger was men hier veel preciezer in, zoals voedingshistoricus Franz Maier-Bruck ooit ontdekte. Volgens hem werden in Tux 56 kilo reuzel, 28 kilo boter, 1.000 tot 2.000 eieren, 60 kilo tarwegries en een vat Traminer-wijn voorzien voor "een voorspoedige bevalling". Vrouwen die net bevallen waren moesten 24 keer in 24 uur eten. De kinderen kregen ook een papje van anderhalve liter melk per maaltijd. Bon appétit!
