De genietende wandelaar zit al aan een kaasknoedel te knabbelen voordat de kabelbaan hem terug naar het dal brengt. Links en rechts kletst hij met onbekende buren aan tafel, lest zijn dorst met een welverdiende slok bier en krijgt een strudel met slagroom geserveerd door de alpenherbergier - de berglucht maakt hongerig! Terwijl de zon zijn bleke gezicht verwarmt, proeft hij de lichte brandwond van een Zwitserse pijnboomschnaps in zijn slokdarm - proost op het genoegen van de molenaar. Hij glijdt bergafwaarts in de zonsondergang.
Onder het motto "Yolo!" klimmen hipsterwandelaars hoog. Met een coole beanie, een slimme bril en een stijlvolle rugzak op, delen ze het bergpanorama op Facebook, Instagram & Co zonder het zelf te beseffen. Uitgerust met een selfie stick gaan ze op jacht: Oh, een blauwe bloem, geweldig, een scherpe rots, hoe wit is deze wolk - allemaal de coolste motieven in de bergen! Ze twitteren de klok rond over deze geweldige tocht. Ze delen en liken, filteren, volgen en wandelen. De avond in de vallei eindigt met een gekoelde veganistische, lactosevrije, glutenvrije barbecue. Het is leuk om zoveel mensen een plezier te doen.
Hoger. Sneller. Verder. De hightech wandelaar kiest de steile beklimmingen. Hij sprint bergopwaarts op ultralichte zolen. Vooruitkijkend, het doel in zicht. Voorbij koe en pannenkoek. Puffend, hijgend, zwetend. Maar zijn hoofdband houdt. De top nadert. De zon straalt. De spray van de rugzak spoort hem aan. Op de top. Negenhonderddrieënveertig hoogtemeters, vier kilometer in vierenveertig minuten, drieënveertig seconden en tweehonderden. Smartwatch weet de score. Hij raapt de energiebal op. 600 kilocalorieën waard. Van dadels, zout, cacao enzovoort. Verkwikt trekt hij een ademend shirt aan en gaat hij bergafwaarts. De prestatie is goed.
De alpiene individualist raadpleegt 's ochtends zijn tourboek, bladert door de pagina's en vermijdt precies die routes die hem worden aanbevolen. Hij zet zijn zinnen op een top, ver weg van de mondaine bergen van Tirol. Hij wandelt urenlang alleen door het landschap, mediteert en filosofeert. En als hij op de top zijn blik over de Alpen laat dwalen, ziet hij in de verte heuvels die bruisen als mierenhopen. Hij schudt zijn hoofd, leunt tegen het kruis op de top, bijt in zijn appel en geniet van de rust.
Echt leren bergschoenen sieren de outfit van de retro wandelaar, net als het rood-wit geruite overhemd en de leren broek. De bruine jachthond is zijn accessoire. Bergen betekenen thuis voor hem. Hij houdt van natuurbeleving, kent gentiaan, arnica en alle andere 137 beschermde alpenbloemen in Tirol. Kaarten en speelkaarten zijn zijn favoriete lectuur. Geen top is hem vreemd. Geen pad is hem te ver om te zweten bij Landjäger en bergkaas. Hij bespiedt gemzen met zijn verrekijker en verbaast zich erover hoeveel mensen televisies en horloges nodig hebben om te bergbeklimmen.