Te voet van het Kaisergebergte naar Arlberg : Fabians avontuur op de Tiroler Adelaarsweg
Fabian, wat waren de vijf mooiste momenten die je hebt meegemaakt op de Adelaarsweg?
Ik kan nu ontelbaar veel mooie momenten opnoemen van mijn tocht, maar als ik mij moet beperken tot vijf, dan zijn het de volgende:
Een van de hoogtepunten was tijdens de tweede etappe, wanneer je bij de Hintersteinersee aankomt. Na veel kilometers in 30 graden te hebben afgelegd, is een verkoelende duik in het heldere bergmeer een waar genot.
Bij etappe 11 was de weersverwachting voor de komende dagen erg slecht: regen, overstromingen, storm en onweer. Samen met de eigenaar van het Karwendelhaus heb ik een alternatieve route uitgezocht, omdat de oversteek van de Birkkarspitze te moeilijk zou zijn met het slechte weer. De volgende dag stond ik voor een verrassing: prachtig weer en zelfs wat zon. Zo heb ik toch nog de oversteek van de Birkkarspitze van mijn lijstje afgestreept, een van de highlights van de Adelaarsweg.
Twee etappes later kom je in Innsbruck aan. Na een paar dagen weg te zijn geweest, kun je hier weer even genieten van het stadsleven. Voor mij betekende dit een uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel en een lekkere hamburger met friet en cola.
Andere onvergetelijke momenten zijn de talloze leuke en bijzondere avonden in de verschillende berghutten waar ik veel nieuwe mensen heb ontmoet.
Tenslotte een mooi moment tijdens etappe 7: op weg van Steinberg am Rofan naar de Erfurter hut kom je langs de Zireiner See. Aan de oever van dit meer heb ik enige tijd doorgebracht en genoten van het mooiste weer van de gehele tocht.
Wat waren de vijf zwaarste momenten tijdens de langeafstandswandeling?
Met bijna 1.500 hoogtemeters en technisch uitdagende gebieden was de oversteek van de Birkkarspitze zeker een van de zwaarste momenten. Vooral omdat de weg erna, richting het Halleranger Haus en het laatste stuk van de etappe erg steil zijn.
Ook de etappe naar het Württemberger Haus was allesbehalve eenvoudig: met zware regen en heftige sneeuwval hebben we met z’n drieën veel moeite gehad om de Bitterscharte over te steken. Vooral de bizarre weersomstandigheden en de kou waren hier een uitdaging.
Het allerzwaarste moment heb ik aan mijzelf te danken, want ik besloot om etappes 21 en 22 samen te voegen. De etappes leken mij te kort om te verspreiden over twee dagen, dus ik besloot om ze in één dag af te leggen: 1.800 hoogtemeter en 18 kilometer aan technische routes, klinkt uitdagend en dat was het ook. :)
Maar het zijn niet altijd de etappes op grote hoogte die vermoeiend zijn. Ook de verbindingsetappe tussen Leutasch en Ehrwald was zwaar. Met een wandeling van 27 kilometer door het Gaistal ga je op een gegeven moment je voeten voelen en ben je blij wanneer je aankomt bij de Grubighütte. Wie dan nog kracht in de benen heeft, moet zeker de top van de Grubigstein beklimmen. Deze inspanning wordt beloond op de top met een prachtig panorama over de Zugspitze.
Als laatste was de etappe van Maurach op de Lamsenjochhütte het zwaarst. De eerste 90% van de wandeling is erg aangenaam, waarbij je de Achensee passeert en vervolgens zonder grote stijging het Falzthurntal bereikt. Maar dan komen de overige 10%, waarbij je 1.000 hoogtemeters en steile haarspeldbochten moet overwinnen om de volgende hut te bereiken.
De vijf beste maaltijden die je hebt gegeten bij berghutten aan de Adelaarsweg?
Met stip op nummer 1: toen we met z’n drieën na een zware wandeltocht met regen en sneeuw aankwamen bij het Württemberger Haus en warme goulashsoep voorgeschoteld kregen. Om de maaltijd alleen eer te geven vanwege het moment is niet eerlijk, want het was echt een heerlijke soep.
Een ander culinair hoogtepunt van de Adelaarsweg was de ‘Alpenburger’ bij de Grubighütte. Het biologische rundvlees van eigen boerderij en de zelfgemaakte ketchup zorgden ervoor dat deze burger een van de beste maaltijden was tijdens de gehele wandeltocht.
De beste, luchtige en toch knapperige, kaiserschmarrn eet je bij de Kaiserjochhaus. Geserveerd met appelmoes en gestoofde abrikozen.
Op de Adelaarsweg kan het voorkomen dat je meerdere dagen achter elkaar geroosterd varkensvlees voorgeschoteld krijgt, vooral wanneer je kiest voor halfpension. Bij het Karwendelhaus krijg je onbetwist de beste. Je krijgt er aardappels bij in plaats van knödel, maar de knapperige korst maakt dit ruimschoots goed.
Wie bij Gasthof Gwercherwirt overnacht, moet zich zeker door de koks laten verwennen met vers gevangen forel. Deze smaakt heerlijk en is een welkome afwisseling van de typische Tiroler gerechten die in alle berghutten worden geserveerd.
De vijf berghut overnachtingen waarvan je het meeste hebt genoten?
De Gaudeamushütte in Wilden Kaiser na de eerste etappe is de beste berghut om de Adelaarsweg te starten. De berghut is onlangs gerenoveerd en biedt een comfortabel onderkomen op een hoogte van 1.270 meter. Op het zonovergoten terras kun je genieten van prachtig uitzicht over de omringende bergtoppen. Gastvrouw Anni verwent je met haar vele culinaire specialiteiten.
Bij de Loreahütte is het een ander verhaal. Dit is de enige zelfvoorziening berghut van de hele Adelaarsweg. Dit wil niet zeggen dat je hier niet lekker kunt eten, maar je moet alleen je eigen eten meenemen en bereiden. Een nacht in deze kleine rustieke berghut, met weinig slaapplaatsen en een gezellige gezamenlijke ruimte is een geweldige ervaring.
De Anhalter Hütte is ook een prachtige beleving. Afgelegen en vrij eenvoudig, maar de eigenaresse Carmen zorgt voor veel gezelligheid tijdens je verblijf. Een groot deel van de Anhalter Hütte is precies zo ingericht als 100 jaar geleden, wat de berghut een authentiek karakter geeft.
Het Karwendelhaus van Andy en zijn familie is beroemd in Karwendel. In het gezellige restaurant kun je met kaiserschmarrn en geroosterd varkensvlees kracht opdoen voor de oversteek van de Birkkarspitze tijdens de elfde etappe. Als extra service informeert Andy na het eten alle gasten aan tafel over het komende weer en de wandelroute.
Bij Patscherkofel Schutzhaus kun je genieten van een indrukwekkende nacht boven Innsbruck. Wanneer de zon ondergaat en de laatste zonnestralen de bergentoppen aanraken ontstaat een prachtig beeld. Kort daarna zie je in het dal een voor een de lichten aangaan en zo heb je een mooi uitzicht over de stad.
Vijf redenen waarom jij de Adelaarsweg aan een vriend zal aanraden?
De Adelaarsweg is op zichzelf een hele uitdaging, zowel lichamelijk als psychisch, maar er is ook veel motivatie voor nodig. Voor wie zijn of haar innerlijke zwaktes wil verslaan, is de Adelaarsweg sowieso een aanrader. Je moet jezelf tot het uiterste pushen en zo leer je jezelf ook beter kennen.
Je doet het niet alleen, maar samen. Tijdens de tocht zijn er vele gelegenheden waarop je de mogelijkheid hebt nieuwe mensen te ontmoeten. Dit komt omdat je in de kleinere hutten gedwongen wordt bij vreemden aan tafel te zitten en zo in gesprek raakt of omdat je bekenden uit eerdere etappes tegenkomt. Volslagen vreemden worden na een gemeenschappelijke etappe snel goede kennissen en soms zelfs vrienden, met wie je avonden in de hutten doorbrengt en veel onvergetelijke momenten meemaakt.
Een andere bijzondere ervaring is het feit dat je soms dagenlang geen bereik hebt in de bergen en je hierdoor afgesloten raakt van de buitenwereld. Een positieve bijkomstigheid die zeker niet vergeten mag worden. We staat continu in verbinding met de rest van de wereld via Facebook, Twitter, Instagram enzovoort. In de bergen beseft men al snel dat dit eigenlijk helemaal niet zo belangrijk is.
Nu we het toch over ‘niet belangrijk’ hebben: doordat je weinig bagage bij je hebt, kom je erachter dat je helemaal niet zo veel nodig hebt om te leven. Iedere gram zorgt voor extra belasting voor je rug, dus ik heb van tevoren bedacht wat ik allemaal echt nodig had. Al snel realiseer je je: niet veel.
De laatste reden waarom ik aanbeveel om de Adelaarsweg te bewandelen is om Tirol optimaal te beleven, je doorkruist het hele gebied van oost naar west. Iedere keer kijk je weer terug op hoe ver je al gekomen bent. Het landschap om je heen verandert voortdurend en zo kom je in aanraking met de verschillende karakteristieke landschappen van alle bergketens.
Op aboyonadventures.at is de blog van Fabian te lezen met daarin al zijn ervaringen van de tocht over de Adelaarsweg. In deze blog geeft hij ook handige tips wanneer je zelf het Adelaarsweg avontuur wil aangaan.
De geboren Villacher is sinds mei 2012 mede verantwoordelijk voor de persdienst en de website presse.tirol.at. Door de liefde voor zijn vriendin en de Tiroolse bergen is hij naar Innsbruck verhuisd. In zijn vrije tijd gaat hij graag wandelen en mountainbiken of kiest hij voor toerskiën en freeriding. Hij is af en toe ook te horen in het radioprogramma “Kulturton” op FREIRAD 105,9.
