Mooier wandelen, beter eten: 6 buitengewoon goede Slow-Food Hutten
Bijgewerkt op 28.06.2021 in Attracties
In de berghutten van Tirol kun je niet alleen rustig en afgelegen overnachten. Verrassend vaak kun je er ook heerlijk genieten van bijzondere regionale specialiteiten. 6 hutten (en keukens) die bij ons erg in de smaak vallen.
Erlanger Hütte, Umhausen
Bij de Erlanger Hütte staan natuurbehoud en duurzaam beheer al geruime tijd hoog in het vaandel. Het klinkt bijna als een manifest zoals de herbergiers het omschrijven: „We geven onze boeren een reden om door te gaan, niet om te stoppen.“ Tot op de dag van vandaag is er weinig veranderd. De getrainde chef-kok Christian Rimml runt sinds 2008 de Erlanger Hütte. En tot op de dag van vandaag kopen ze regionaal in en werken zonder bewerkte producten. De keuken van Christian is bekend tot over de grenzen van het Ötztal. Dit brengt een aantal fijne bijkomstigheden met zich mee: het landschap van het Ötztal blijft behouden en de boeren in het dal hebben een koper voor hun producten. Bovendien profiteren gasten ook: de dieren worden goed gevoederd, niet ver vervoerd, het vlees op een goede manier verwerkt en uiteindelijk smaakt het gewoon beter.
Hohenzollernhaus, Pfunds
Waarom ze bij het Hohenzollernhaus koken zoals ze koken? De jonge gastheer Josef Waldner haalt zijn schouders op. Hij heeft het vanaf kinds af aan zo geleerd thuis. “Ik kom zelf van een boerderij. Wij hebben altijd geprobeerd zoveel mogelijk zelf te maken en met goede producten te werken,” zegt Josef. Deze werkwijze zet hij voort bij het Hohenzollernhaus. Het vlees komt van de boerderij van zijn vader, van bevriende boeren of van kleine slagers in het dorp. En ook met de jagers heeft hij een goede verstandshouding: het wild op de menukaart komt uitsluitend uit het Radurschltal. Dat is veel meer waard dan welk keurmerk dan ook. “We kunnen onze gasten precies uitleggen wat ze bestellen en waar onze producten vandaan komen.” Zo ontstaan er mooie gesprekken en geniet men extra bewust. Tip: de zelfgemaakte pesto van wilde kruiden, vers van de almweiden. Deze kruiden worden overigens ook voor de Schnaps gebruikt. Ze worden gebrand door de moeder van Jozef in de oude stokerij op de boerderij van z’n ouders. Een bijzondere specialiteit van het huis is de ‘Spänling-Brand’. Deze wordt gedestilleerd vanuit een zeldzame wilde pruim, die je niet zo vaak meer tegenkomt in restaurants.
Hochschoberhütte, Ainet
Dé plek om Osttirol te proeven, is de Hochschoberhütte, gelegen op 2.322 meter hoogte. Gastheer Harry Lucca heeft tien jaar lang een herberg in Noord-Oostenrijk, voordat hij zich naar hogere terreinen verplaatste. ‘s Zomers biedt hij samen met zijn team diverse regionale specialiteiten aan. De verse producten (groenten en fruit, maar ook melk en kwark) koopt hij in het dal. Vlees en worst komt van een jager uit de buurt. “Eenvoudig is het niet, om enkel regionale producten in te kopen”, zegt gastheer Harry. Gelukkig wordt de groothandelsmarkt in de buurt ook door lokale boeren bevoorraad.
De kaas voor de hut bestelt Harry op de boerenmarkt in Lienz. En als hij in de stad is, stapt hij bij de bekende natuurbrouwerij Kuenz naar binnen en koopt fruitbrandewijnen en likeur. Alleen de ‘Zirbenschnaps’ niet, die maakt hij zelf. De verse dennenappels die hij daarvoor gebruikt, zijn te vinden tussen 1.300 en 3.000 meter hoogte. Erg gemakkelijk, want hij verzamelt ze rondom de hut.
Lizumer Hütte, Wattenberg
Sinds juni 2019 runnen Lukas Aichhorn en Tobias Spechters de Lizumer Hütte. De jonge gastheren zijn al goed ingeburgerd. “De boeren uit Lizum zijn niet alleen onze leveranciers,” zegt Tobias, “We zien ze als buren, partners en vrienden”. Duurzaam ondernemen betekent voor hen dan ook regionaal inkopen, om de boeren uit de omgeving te ondersteunen.
Een mooi voorbeeld is de kaas. Die komt vers van de Alpe Lizum, een alm die nog geen 100 meter lager ligt. De koeien grazen rondom de hut, samen met de almzwijnen. Deze vind je aan het eind van het seizoen ook op de menukaart. “Ik wil gerechten maken van hoge kwaliteit“, zegt Lukas Aichhorn. Het wild komt van jagers uit de omgeving, een boer uit het dorp Wattenberg levert brandhout, de Schnaps en het brood komen uit Absam, het vlees van een familiebedrijf in Wattens. En zelfs de limonade is van lokale oorsprong: het verfrissende drankje ‘Zitronenkracherl’ komt uit Wattens.
Muttekopfhütte, Imst
Het geheim van de heerlijke Kaspressknödel van de Muttekopfhütte? De kaas komt uit de dorpskaasmakerij See in het Paznauntal. Maar niet alleen de bergkaas, alles wat bezoekers boven op de berg bij de ‘Mutte’ aantreffen wordt regionaal geproduceerd. De leverancierslijst van hutteneigenaar Patrick Zangerl bestaat uit louter bekenden. De eieren komen van de Locherhof van familie Wöber uit het Pitztal bijvoorbeeld. “Het is geen biologische boerderij, maar de kippen hebben daar een mooi leven”, zegt Patrick, hij is zelf een kijkje gaan nemen op de boerderij. Het rundvlees komt van de boeren uit het dal. Het wild haalt hij niet over de grens, maar wordt ingekocht bij lokale jagers. Belangrijkste regel in de keuken: geen verdikkingsmiddelen, geen glutamaat en geen smaakversterkers,” zegt Patrick en voegt toe: “Ik houd daar zelf niet van. Je moet de echte smaak proeven.” Hij maakt twee tot drie keer per seizoen een enorme pan met jus, die hij in porties invriest. Tijdens het seizoen is hij druk in de weer met zuurdesem. Elke morgen bakt Patrick vers brood voor het ontbijt en lunch.
Dolomitenhütte, Lienz
De hut in de Lienzer Dolomiten is een blikvanger op zich en niet alleen vanwege de unieke locatie op een rots boven de afgrond. De Dolomitenhütte is op traditionele gebouwd uit larikshout, de bomen die groeien in de bossen rondom de hut. En ook in de keuken wordt de lokale traditie voortgezet door herbergiers Scharlett Oresova en Juraj Oles. De broer en zus gaan zelf naar de markt voor regionale producten van het platteland. Er zijn zeven soorten kaas verkrijgbaar bij de hut, maar ook melk, eieren en kwark komen van een biologische boer uit het dal. Het vlees is eveneens van biologische afkomst. De Dolomitenhütte staat bekend om zijn wildspecialiteiten. De beste stukjes vlees komen van Tauern-herten en zijn in het seizoen regelmatig verkrijgbaar, hetzij als goulash of als ragout. Ook het hert voor de “Hirschgrill” wordt geleverd door jagers uit de Hohe Tauern. Of je kunt ‘krapfen’ bestellen met fijn vlees van gemzen en herten. Tip voor een lekker drankje bij het wildgerecht: het bier van de kleine Loncium brouwerij in het nabijgelegen Karinthië.
Ole Zimmer woont in München en gaat, wanneer het maar kan, de bergen in. Hoewel rugby zijn eerste en nog altijd meest geliefde sport is, wordt de freelance journalist ook erg enthousiast van allerlei typische Tirol-onderwerpen, van skitours en mountainbiken tot het lekkers van de alpine keuken.
1 reactie beschikbaar
