Een dag in de sneeuw: skiën in Serfaus-Fiss-Ladis
Zwarte hoodie, zwarte broek, wijnrode muts en een lach van oor tot oor; zo begroet Eva Patscheider ons in het centrum van Serfaus. We ontmoeten elkaar voor de ‘Peep Shop’ van haar zus. Maar daarover later meer, want eerst pakken we de metro.
Eva, unsere Begleiterin im Dorf…
…und durchs Skigebiet Serfaus-Fiss-Ladis.
Per U-Bahn zur Skipiste
We nemen de ski’s op de nek en wandelen naar het U-Bahn station in het centrum van Serfaus.
Wat het beste is aan het enige ‘metrodorp’ dat Oostenrijk kent? Een ritje kost helemaal niets. En dit jaar wordt hij vernieuwd; dan kunnen er tweemaal zoveel mensen met de metro mee. Plus dat hij ook geschikt zal worden voor mindervaliden en voor mensen met kinderwagens. Heel belangrijk, Serfaus-Fiss-Ladis is namelijk een echt familie-skigebied.
Großstadtgefühle im Dorf: Per U-Bahn zur Skipiste.
We stappen de metro uit en Eva leidt ons naar het skidepot. We ruilen daar onze gewone schoenen om voor skischoenen en geven ze af bij de mannen die daar werken. Spaans-Engels wordt er gepraat en Eva wordt omarmt. “Deze jongens zie ik bijna elke dag.”
Piste- en uitzichttips: Pezid en Masner
Die Pezidbahn in Serfaus-Fiss-Ladis.
We gaan de Komperdellbaan in, stappen over op de Lazidbahn en gaan na een korte afdaling verder met de gondelbahn die ons naar de top van de 2.770 meter hoge Pezid brengt. “Een perfecte berg met uitzicht”, zo laat Eva ons weten en wijst op de besneeuwde berghellingen en pieken. “Ik ben altijd blij hier te zijn, hier voel je je een beetje nietig.”
Ons zicht reikt tot de 3.004 meter hoge Furgler in het noorden en tot de Kaunergrat in het oosten. Ergens in het zuidwesten ligt het Zwitserse Samnaun. Als de omstandigheden goed zijn en wanneer het veilig is duikt Eva hier met een stel vrienden de tiefschnee in, iets wat haar brede ski’s al deden vermoeden. “Een paar minuten lopen en je zit hier zo in het mooiste off-pisteterrein.“ Iets wat alleen weg is gelegd voor topskiërs. Wij blijven vandaag gewoon op de piste en genieten nog even van het uitzicht van de Pezid, tot aan Masner, het meest westelijke puntje van het skigebied Serfaus-Fiss-Ladis. Eva laat weten dat je vanaf de Masner ook een een geweldig uitzicht hebt. Daar komen we zeker een keer voor terug; de tijd dringt en we hebben honger.
Abfahrt auf einer der breiten Pisten.
Eva’s culinaire tip: Kaiserschmarrn op de Schalber Alm
“Hier kan je de beste Kaiserschmarrn eten”, laat Eva ons weten. Die stelling moeten we natuurlijk uiterst grondig controleren. En jawel hoor, deze Kaiserschmarr moet je gegeten hebben! Zelfs veganist Eva keurt dit gerecht goed.
De hartelijke gastvrouw Veronika Schalber komt erbij zitten en vertelt ons een ongelooflijk verhaal van een van haar gasten die met kerst hier waren. De gast had onder een zakenlunch in Dubai van de Schalber Alm en de lekkere Kaiserschmarrn gehoord. Bij zijn bezoek aan de Schalber Alm liet hij Veronika weten dat dit inderdaad de lekkerste Kaiserschmarrn was die hij ooit geproefd had. Tip: Voor degene die niet zo weg zijn van zoetigheid; ook de Brettljause (een plank met vlees, kaas en rauwkost) kan ik je aanbevelen.
Snowpark Fiss
Als voormalig freestyleskiër raadt Eva ons natuurlijk aan om naar een snowpark te gaan. Er zijn meerdere Fun Areas: van de Fun Slope voor de kleintjes tot het ‘Shred Park’ voor groteren. We kiezen voor het Snowpark in Fiss, onze laatste bestemming in dit skigebied voor vandaag.
Tegen 15.45 uur, net voordat de skiliften dicht gaan, komen we aan bij de Schönjoch en dringt het tot ons door hoe groot dit skigebied eigenlijk is.Der Snowpark Fiss von oben.
Aangekomen in het Snowpark komen we twee jongens tegen die met een soort hark de sneeuw aan het gladmaken zijn. Hun werk hier in het park bestaat uit het vormgeven, het ‘shapen’ van de hindernissen, ‘de obstakels’ zoals freeskiërs en snowboarders dat noemen. Voor de twee zit de werkdag er pas om 22.00 uur op. Zo’n Snowpark is hard werken. Wij wensen de twee het beste, nemen de Schöngambahn op Schönjoch voor onze laatste afdaling richting Fiss.
‘Polychromelab’ in Fiss: Tip voor outdoorsporters
Vanuit Fiss zouden we een uitstapje naar het Polychromelab maken, onderin het dorp. Maar jammer genoeg moeten we door tijdsgebrek ons bezoekje uitstellen. Wat het Polychromelab is? Een ondernemingsduo dat innovatieve outdoorkleding ontwikkelt en het uittest op de berg, exact gezegd, op de 2.500 meter hoge Schönjoch waar we vandaag nog de wind in de haren en de zon op ons gezicht hebben gevoeld.
Nog een tip in Fiss: In het centrum van het skidorp ligt Museum Fiss, een plek voor liefhebbers van geschiedenis en cultuur.
‘Piep Shop’ in Serfaus; trefpunt voor freeskiërs en snowboarders
“De Peep Shop, ooit een bank, is de baby van mijn zusje Pia”, zo vertelt Eva. “Voor mij heel speciaal want nu heeft Serfaus een plek voor jonge freeskiërs en snowboarders.”
Waar we nu onderuitgezakt op een luie bank zitten te wachten op een espresso, wachtte vijf jaar geleden klanten op hun bankadviseurs. “Toen de bank ging sluiten hadden we precies twee weken de tijd om de plek om te toveren tot een sportwinkel’, vertelt Eva die haar zus heeft geholpen de zaak van de grond te krijgen. In plaats van stropdas dragende bankmedewerkers staan hier nu rekken vol met snowboardkleding. In plaats van spaarbankboekjes houden de klanten zich hier bezig met tiefschneeskiën.Mutsen, truien, petten en flessen met het merk ‘Peep’ erop zijn gewild bij jongeren die hier komen shoppen met hun ouders. Zelf komt Eva ook uit het freeskiing wereldje en was een prof die over huizenhoge schansen sprong. “En nu zijn mijn knieën kapot.” Maar dat lijkt haar niet uit te maken. Sinds drie jaar woont en werkt ze weer in Serfaus-Fiss-Ladis. Haar familie is eigenaar van een paar winkels in de dorpen.
Niet alleen nieuw, maar ook oud vindt Eva mooi en ze laat me een eeuwenoud houten huis in Serfaus zien. “Een boom moet niet alleen een stam hebben, maar ook goede wortels. Ik vind het schitterend dat een oud houten huis zoveel aandacht krijgt en dat er met zorg mee wordt omgegaan.”
Voor genieters: s’Ladele in Serfaus
In een zeker zo oud gebouw, recht tegenover het oude houten huis, vind je s’Ladele. Hier kunt u brandewijn, likeuren stroop, honing, handgemaakte bonbons en jam proeven. Alle producten komen uit Noord, Oost en Zuid-Tirol. “Hier kun je gewoon naar binnen gaan”, straalt Eva. “Je koopt hier niet even snel iets zoals in de supermarkt. Hier geniet je.”
s’Ladele – ein Tipp für Genießer.
Eva’s hoteltip: 3 zonnen en vierenhalve ster
In Serfaus, Fiss en Ladis zijn er bijna net zoveel top accommodaties als dat er inwoners zijn. Om dan een favoriet aan te wijzen vindt Eva niet makkelijk. Toch valt haar keuze op Hotel 3 Sonnen in Serfaus, een vier-sterren superior hotel.
“Hier blijft geen wens onvervuld”, zegt Eva. “De cheffin Irene is zo hartelijk, die moet je gewoon leren kennen. Eva komt hier zelf ook geregeld. Dit om zich te laten masseren als ze tijdens het skiën weer gewond is geraakt. “Regina, de masseuse, heeft duimen uit de hel. Het is ongelooflijk wat een kracht deze kleine vrouw heeft.”
Overnachting met burgblick Ladis
Als je dit artikel goed gelezen hebt, schreef ik aanvankelijk over drie dorpen. Maar op de weg erheen is ons iets opgevallen: kasteel Laudeck (ook wel Laudegg genoemd). Het symbool van dorp Ladis.
In Ladis neemt Eva ons mee naar een oude friend, Markus Neier, een “zeer goede skiër”, zoals ze ons laat weten. Buiten zijn baan als skileraar en berggids verhuurt hij vakantiewoningen in Ladis, een andere overnachtingstip van Eva. Markus heet ons welkom en biedt een glaasje mineraalwater aan, afkomstig uit bron Sauerbrunn in Obladis, een paar honderd meter verderop.
Eva’s snack-tip in Ladis: ‘Love handles’
Eén tip ontbreekt nog na deze skidag, een tip waarvan Eva zelf maar net op de hoogte is. Aan de dorpsstraat in Ladis zit namelijk het snackhuis Hüftgold, in februari 2016 geopend door twee jonge vrouwen: Isabel en Lisa. “We zijn gaan kijken wat er in Ladis nog ontbrak. Het idee voor de naam is ontstaan door het zoeken op internet. We kwamen ‘Love handles’ bij toeval tegen.”
Röstiburger und Pommes „Vintage Style“.
Eva proeft de veganistische hamburger en is enthousiast. Voor het vlees van de niet-veganistische hamburger verwijzen Lisa en Isabel naar de slager in de vallei van Prutz. De smaak van de röstiburgers overtuigd ons, net zoals de zelfgemaakte frietjes.
Die Hüftgold-Erfinderinnen Isabel und Lisa.
Der „Hüftgold“-Imbiss in Ladis.
Ondertussen is de zon al achter de berg verdwenen en het is het tijd om van Eva afscheid te nemen. Ze lacht nog een laatste keer naar ons, geeft ons een knuffel en gaat. Ze moet vanavond namelijk nog naar yoga. Ja, ook dat kan hier in Serfaus, Fiss en Ladis.
Alle Fotos: Tirol Werbung, Carlos Blanchard