Wandelen
De spoedcursus hut in Tirol
Berghutten zijn geen hotels. Juist daarom kun je je concentreren op het essentiële en tegelijkertijd iets leren - bijvoorbeeld over energie besparen of kaarten.
Houten balken kraken, in plaats van een laptop op schoot liggen er een paar bordspellen op de ladekast en na zonsondergang schijnt alleen de maan door het raam naar binnen - een overnachting in een Tiroolse berghut is gewoon onderdeel van een geslaagde uitgebreide wandeling waarbij je meer wilt zien en beleven. Er zijn echter een paar dingen waar je aan moet denken voordat je je in de Alpen waagt. Is een hut zoiets als een hotel op de berg, heb je er wifi en geniet je er van de voordelen van het stadsleven? Het antwoord laat zich raden. Toch is een nacht onder een eenvoudig dak vaak precies wat veel mensen missen in hun stressvolle dagelijkse werkleven: een analoog tête-à-tête met de natuur, het landschap en een heldere sterrenhemel. Deze spoedcursus hutten laat je zien waar je op voorbereid moet zijn.
Slechts weinig echte berghutten in Tirol hebben internetontvangst. Zelfs met een mobiel netwerk kan het moeilijk zijn in de bijzonder afgelegen hostels. Dus wat moet je doen als je de dag wilt afsluiten met een Netflix-serie of (minder ontspannend) een snelle e-mailcheck? In dit geval zijn de toverwoorden voor de gezellige berghutbezoeker "Watten", "Schnellen" en "Schnapsen". Wat klinkt als een martiaal pleziertje in combinatie met veel alcohol, zijn eigenlijk onschuldige kaartspelletjes die behoorlijk verslavend kunnen zijn. De regels voor deze spellen, die de mensen in Tirol graag spelen in sociale bijeenkomsten, zijn snel uitgelegd. Veel vriendschappen zijn gesmeed tijdens lange avonden "Watter" spelen. De enige tegenstander aan het einde is vermoeidheid na een lange wandeldag.
Om bovenstaande redenen is het meestal niet mogelijk om bij berghutten met een pinpas of creditcard te betalen. Voor een tocht zonder discussies met huttenbazen of wanhopige afwasverplichtingen is het de moeite waard om voldoende contant geld mee te nemen. Overigens krijgen leden van de Alpenclub met een geldige identiteitskaart korting bij de vele hutten die door de organisatie worden gerund. Zelfs als er niet per se een internetverbinding is, kun je accommodatie in de hutten vaak per e-mail of gewoon per telefoon boeken - je zult meestal tevergeefs zoeken naar almhutten op Booking.com of Airbnb. Reserveringen zijn welkom bij de hutten om de beperkte ruimte optimaal te benutten. Het huttenseizoen varieert afhankelijk van de hoogte en de weersomstandigheden: lager gelegen hutten zijn meestal geopend van eind mei/begin juni tot begin oktober, terwijl hoger gelegen hutten geopend zijn van eind juni/begin juli tot midden/eind september.
In berghutten gelden andere regels - hier in de bergen moeten mensen zich aanpassen aan de natuur en niet andersom. Daarom wordt er zorgvuldig omgegaan met het milieu. De meeste hutten wekken hun eigen energie op om ze draaiende te houden. Omdat de elektriciteit afkomstig is van kleine elektriciteitscentrales of zonnepanelen op de daken, moeten zowel gasten als huttenexploitanten hun elektriciteitsverbruik beperken. Het verzoek om hun smartphone, tablet en drie powerbanks op te laden wordt door sommige hutteneigenaren met een milde glimlach beantwoord.
Zelfs voor de ervaren chauffeurs van de vuilophaaldienst zijn paden van slechts één meter breed te moeilijk. Bij veel berghutten ben je daarom je eigen vuilnisman en wordt je beleefd gevraagd om de resten van je snack zelf mee terug te nemen naar de vallei - vergeet je afval niet te scheiden! Hoewel er stromend water is in de berghutten, zijn er vaak niet genoeg douches - lange douches moeten daarom worden vermeden uit respect voor de bronnen en andere gasten. Een ochtenddouche bij de gootsteen geeft je sowieso meer het gevoel dat je Indiana Jones bent op ontdekkingsreis.
Het leven in een berghut is bescheiden. Omdat veel berghutten te voet of zelfs per helikopter moeten worden bevoorraad, is er meestal maar een klein maar fijn menu. Maar dat heeft zo zijn voordelen: door het beperkte aanbod aan specialiteiten leer je eenvoudig eten meer waarderen. Een worstje met mosterd of een broodje bergkaas is iets waar je graag in bijt na een lange wandeling met trillende knieën. Natuurlijk kun je in berghutten ook een volledige maaltijd krijgen (vaak in de vorm van halfpension). Leden van de Alpenclub krijgen bij veel hutten korting op de bergmaaltijd.
Berghutgasten slapen meestal in een grote kamer (meerpersoonskamers zijn meestal ook beschikbaar). In de zogenaamde "matrasslaapzaal" kun je je nestelen in je eigen slaapzak (een dunne linnen zak) en er een van de wollen dekens overheen gooien die al worden verstrekt, maar niet na elke gast worden gewassen. Het is de moeite waard om een paar oordopjes mee te nemen voor mensen die licht slapen en om snurken te voorkomen. Een zaklamp is ook geen slechte investering, want je wilt niet iedereen wakker maken als je 's nachts met feestelijk licht naar het toilet gaat.
Ondanks de beperkingen kunnen de Tiroolse berghutten ook worden omschreven als klassieke pensions in de Alpen. Je krijgt iets te eten en een plek om te slapen. Of er ook een plek is op het droge voor de viervoeters die meereizen, moet eerst worden overlegd met de verhuurder.
Gelieve
Gelieve niet
