Wees niet verbaasd als je je heel plechtig voelt. Je nadert de geboorteplaats van je heldin, de Isel. Op de top, op de gletsjertong, kun je haar kwetsbaarheid voelen.
De laatste etappe is technisch veeleisender, maar bereikt nauwelijks een gemiddelde moeilijkheidsgraad. Het dal slingert in noordelijke richting naar het Großvenediger massief. Aanvankelijk bloemrijke weiden, later - waar de Umbalkees zich heeft teruggetrokken door de opwarming van de aarde - ruiger en rotsachtiger. Het terrein wordt steiler op een trede waar vroeger de gletsjer uitstak. De Isel krimpt tot een stroompje. Op iets meer dan 2.500 meter ligt de tong van de Umbalkees, de bron van de Isel. Deze wordt omringd door hoge toppen van drieduizend meter, waaronder de bijna 3.500 meter hoge Dreiherrenspitze. Lange afdaling naar de parkeerplaats Ströden over dezelfde route. Vanaf daar (afhankelijk van het tijdstip, alleen vanaf Hinterbichl) brengt de bus 951 je terug naar Lienz.
De Clara Hütte ligt midden in de alpine wildernis van het Hohe Tauern National Park. De machtige Rötspitze (3495 m) torent boven het dal uit.
De Iseltrail loopt aanvankelijk over brede, bloemrijke alpenweiden. Over een steile helling, die een paar decennia geleden nog door een gletsjer werd bedekt, bereik je de arctische klimaatzone. Uiteindelijk bereik je de "geboorteplaats" van de Isel bij de gletsjertong van de Umbalkees, onder de Dreiherrenspitze (3499m).
De terugweg naar de parkeerplaats van Ströden (gratis busverbinding) mag je niet onderschatten: Voor de 12 kilometer en 1000 hoogtemeters in de afdaling moet je rekenen op ongeveer 4 uur wandeltijd.