Kinderen willen avontuur en afwisseling. Monotone boswegen - tenzij je op een (e-)fiets rijdt - zijn daarom niet het soort dat kinderen aanmoedigt om te gaan wandelen. Als het pad echter over wortels loopt als een bospad of bergpad, beekjes oversteekt door middel van kleine bruggetjes, door bloemrijke alpenweiden of zelfs door een kloof loopt en mooie plekken biedt om uit te rusten met uitzicht, dan wordt het spannender. Bovendien mag de tocht niet veel langer duren dan drie uur en geen moeilijke passages bevatten of valgevaar opleveren. Een bijzonder goed voorbeeld van een route die geschikt is voor kinderen is die naar de Lienzer Hütte in het Nationalpark Hohe Tauern of die naar de Pfeis-Hütte in de Karwendel, hoewel het eerste deel wel enige behendigheid vereist.
Voor kinderen is de bestemming natuurlijk ook doorslaggevend; het vooruitzicht van een lekker hapje, de speeltuin of zelfs een overnachting in de hut doet hen vaak boven zichzelf uitstijgen.