MTB-regio onder controle: Zell-Gerlos Zillertal Arena

Reis

Het Zillertal is een van de vele zijdalen van het Inntal en is daarom perfect bereikbaar via de Inntal-snelweg. Het dal dankt zijn naam aan de rivier de Ziller, die er van zuid naar noord doorheen stroomt en bij Strass im Zillertal in de Inn uitmondt. Als je naar het zuiden reist, dus de vallei in, komen de machtige toppen van het Zillertal steeds dichterbij. Kort voor Mayrhofen, waar de eerste drieduizend meter hoge toppen van het natuurpark Zillertaler Alpen de hemel in reiken, ligt Zell am Ziller.

Vanwege de hete zomerdag slaan we af richting de Gerlospass naar hoger gelegen gebieden. De pas, ook bekend als de Pinzgauer Höhe, ligt op 1.531 meter boven zeeniveau en verbindt de twee deelstaten Tirol en Salzburg. Waar ooit koetsiers met hun paarden over de oude weg reden, slingeren wij ons bocht voor bocht omhoog met onze mountainbikes in de auto. De temperatuur daalt langzaam en de tekenen van beschaving vervagen met de dalende plus temperaturen. Pas in Gerlos, op 1.247 meter boven zeeniveau, halen we het toerisme weer in.

Aan de oostkant van het dorp ligt de Isskogel kabelbaan. Een grote parkeerplaats en een overzichtelijk dalstation wijzen ons meteen de weg naar de kassa. En wat een geluk: je kunt dit weekend gratis gebruik maken van de liften in het hele Zillertal. Hartstikke leuk - we gaan de berg op.

Routes

Een van de spannendste momenten voor ons in bike parken of trail centra is de eerste indruk op de top van de berg. Waar moet ik heen, is het makkelijk om uit te stappen of moet ik eerst een paar hindernissen nemen met de logge fiets? Ons oordeel over de Isskogel single trails meteen vanaf het begin: flow meteen vanaf het begin. De afrit biedt veel ruimte en het is meteen duidelijk waar je naartoe gaat. Als je het bergstation op ongeveer 1.900 meter boven zeeniveau verlaat, zie je meteen het grote overzichtsbord met alle singletrails in de regio. Een grote pijl wijst naar de start - en je bent klaar om te gaan.

Eet-Stroom

Deze trail doet zijn naam eer aan. Brede bochten, talrijke glooiingen en een glad oppervlak zonder grote stenen en remgroeven geven bikers dat felbegeerde flow-gevoel. Meteen aan het begin omhelzen de bochten de helling onder de kabelbaan. Onder de gretige blikken van wandelaars en andere fietsers spiraalsgewijs naar beneden.

Meteen na het eerste stuk takt de Iss-Tough single trail af. We blijven trouw aan onze flow-ervaring en gaan op zoek naar de juiste weg. We blijven trouw aan onze flow-ervaring en ons oorspronkelijke plan. Het volgende deel van de Iss Flow gaat in serpentines bergafwaarts over de skipiste - hier heb je het gevoel plotseling uit een diepe slaap te worden gewekt. Je ontwaakt uit een mooie droom - dit korte stuk is heel anders dan het bovenste deel en je herkent niet veel liefde voor het pad. Voor ons lijkt het alsof hier inderhaast een verbinding is gemaakt. Gelukkig leidt de route direct terug naar het Barmbachgebied en door een sprookjesbos. Hier laat het stromingspad zich net zo magisch van zijn uitnodigende kant zien. We vergeten snel de escapades op de skipiste en genieten van het geluksgevoel. De route is relatief vlak langs de helling en we cruisen van bocht naar bocht. Als je de moeilijkheidsgraad wilt verhogen, sla dan de remmen over en gebruik de talrijke golven voor sprongen of andere trucs.

Iss-Shore: Fietsen zoals in Canada

Na het passeren van het koeienhek worden we verrast door de vele koeienvlaaien. Leiden ze ons echt door het graasgebied? Jazeker. En een paar meter later komen we de eerste koeien tegen. We zijn een beetje in de war en denken eerst dat ze waarschijnlijk allemaal uit hun stal zijn ontsnapt. We banen ons een weg door de kudde in een koeienslalom en verbazen ons over de kalmte en kalmte van het vee. Hier ligt de nadruk op samenwerking tussen mens en dier. Een beetje consideratie tijdens het rijden - en niets staat het plezier op het parcours in de weg. En gelukkig is er een wasstraat voor je banden bij het dalstation.

Na de eerste bermen volgen de langverwachte houten bruggen en North Shore-elementen. Lange en uitnodigende steile bochten doen de harten van onze fietsers sneller kloppen. Hier in het dichte bos krijg je zelfs een beetje Canadees gevoel. De bochten zijn geschikt voor beginners en gevorderden - met een beetje meer snelheid kun je de houten constructies ten volle benutten. Voordat we bij het einde van het parcours komen, moeten onze knobbelige banden zich weer in de grond graven, want de laatste meters van het parcours worden gekenmerkt door hun natuurlijke terrein. Tetrisvaardigheden zijn vereist om het weidepad te bereiken - de afdaling naar het dalstation. De constructie om over het weidehek te komen is een hele uitdaging, maar het is de beste manier om niet tegen het verkeer in te rijden.

Eat-Tough, Eat-Natural en Eat-Vertical: Hier gaan we aan de slag

Vandaag is geen wasdag. De trails zijn kurkdroog en dus geven we onze carbon rossen meteen terug aan Hermann. Voor de volgende rit kiezen we voor de middelzware versie van de Iss-Tough trail. Na het eerste stuk over de flow trail, buigen we af via het verbindingspad. Boven Seppi's restaurant wijzen borden ons naar de start. De eerste bochten maken meteen duidelijk dat hier iets meer rijtechniek vereist is.

Het wordt smaller, sneller en steiler. Er liggen ook een paar treden, wortels en rotsen in de weg, die voor veel afwisseling zorgen op de weg naar beneden. We voelen ons op ons gemak en rijden de ene of de andere passage een paar keer. Onder de liftlijn kruisen we de Iss Flow Trail en de twee routes komen kort daarna weer bij elkaar. Echter, voordat we het flow-gevoel weer kunnen ervaren, nemen we een kleine sprong, die ook kan worden omzeild via een chickenline. Een steile houten bocht en een klein waarschuwingsbord wijzen de weg. Drop it like it's hot - en de 160 millimeter veerweg heeft zijn vruchten al afgeworpen.

We hebben bloed geproefd en kijken nu al uit naar de andere trailvarianten op de Isskogel tijdens de beklimming. Iss-Vertical en Iss-Natural vertakken zich in het middelste deel van de Iss-Flow. Deze korte varianten worden gekenmerkt door natuurlijke paden, bruggen over het drassige terrein en soms zeer steile en technische passages. Deze natuurlijke en technische paden zijn bijzonder interessant voor alpine trailbikers en wij vinden ze geweldig, alleen een beetje te kort - maar ze zorgen zeker voor afwisseling. We besluiten nog een rondje over de flow trail te doen voordat we weer afdalen in het dal naar Zell am Ziller. Hermann is ook blij om ons weer te zien. We bedanken hem voor zijn vriendelijke service en weten zeker dat we hem snel weer zullen zien op de zes kilometer routes.

Accommodatie & service

Zodra je door Gerlos zien we talrijke pensions in Tiroolse stijl. Er zijn hier nauwelijks chique retorhotels, het dorp heeft een eerder knusse uitstraling. Ondanks het feit dat sommige après-ski bars gesloten zijn, is hier in de zomer nog genoeg te beleven. Als je hier wilt overnachten, raden we je de beproefde fiets- en mountainbike-accommodaties in Gmünd en Gerlos aan. Het kinderhotel Almhof in Gmünd is perfect voor een vakantie met het hele gezin en Hotel Alpenherz direct in Gerlos ligt dicht bij het dalstation van de Isskogelbahn.

Naast de Isskogel singletrails zijn er op de Gerlospass ook talloze mountainbiketochten van verschillende lengtes en moeilijkheidsgraden. De bekroonde accommodatieverschaffers kennen alle aanbiedingen en staan klaar met tips. De kwaliteit en service van de etablissementen, die speciaal zijn ontworpen voor fietsers, wordt regelmatig gecontroleerd. Bike wash, service, kaarten en een bijzonder rijk culinair aanbod zijn slechts enkele van de punten die van belang zijn. We zijn vooral dol op de welkomstschnaps.

Er is een fietsenwasplaats direct bij het dalstation van de Isskogelbahn. Omdat de fietsen in de gondel moeten worden opgeborgen voor transport, raden we aan om ze voor elke rit even te wassen als de omstandigheden vies en nat zijn. We worden begroet door Hermann, de liftbediende, en hoeven er alleen maar voor te zorgen dat we op tijd plaats hebben in de gondel. Onze fietsen worden met liefde naar binnen gesmokkeld - zoals we allemaal weten zijn mensen een beetje gevoelig als het om hun eigen dure mountainbikes gaat. Hermann geniet vanaf het begin van ons vertrouwen. We leunen achterover en ontspannen tijdens de klim en genieten van het panorama. In Zell am Ziller is er een ruim aanbod aan accommodatie, restaurants en winkels. Direct bij het dalstation van de Rosenalmbahn is er een werkplaats en fietsverhuur bij Intersport Strasser. De ruime en barrièrevrije toegang tot de kabelbaan is ook populair bij fietsers. Je hoeft je fiets nergens heen te dragen en kunt hem comfortabel naar het begin van de kabelbaan duwen. Service staat hier ook hoog in het vaandel - een bike wash onder het dak op de begane grond en een restaurant op de eerste verdieping ronden een geslaagde dag in de Zillertal Arena af.