Regenachtig weer en een relatief late start van het seizoen van de Fleckalmbahn vertraagden de locatiecontrole in Kirchberg helaas met een paar weken. Maar op een maandag eind juni was het zover. Na wat aanvoelde als maanden van constante regen, beloofde het weerbericht eindelijk beterschap. Dus laadden we de trailfiets in de auto en gingen we op weg. De keuze van de fiets is cruciaal in Kirchberg, want de stad biedt twee berijdbare bergen, de Gaisberg en de Fleckalmbahn, waarvan de routes nauwelijks meer van elkaar konden verschillen. De downhill-fiets leek me overdreven, dus koos ik voor de all-mountain fully met 150 mm vering en enkele kroonvork. Het bleek de perfecte keuze.
Zoals aan het begin vermeld, zijn er in Kirchberg twee berijdbare bergen: de Fleckalm Trail, de Gaisberg Trail en de Lisi Osl Trail. De drie trails zijn heel verschillend en daarom is de keuze van de fiets cruciaal.
Ik heb mijn zinnen gezet op de Gaisberg voor de start. De vierpersoons stoeltjeslift brengt je comfortabel naar boven. Bij het bergstation heb je de keuze: rechts naar beneden is de Lisi Osl padgenoemd naar de grote dochter van de regio, die tot nu toe de enige Oostenrijkse is die de wereldbeker MTB heeft gewonnen. Osl is een langlaufspecialiste en de trail die naar haar is vernoemd houdt daar rekening mee. De route is 2,3 kilometer lang en overbrugt 450 hoogtemeters.
Volgens de website van het kabelbaanbedrijf laat de Lisi Osl Trail "de hartslag van alle veeleisende downhillers sneller slaan". Dit kan echter met een gerust hart naar het rijk der legendes worden verwezen, net als het feit dat downhillers hartslagmeters zouden dragen. Soms moet je gewoon niet te veel beloven. Want de Lisi Osl Trail heeft zeker zijn charme, maar zeker niet met een dubbele brug en volledige uitrusting. De trail biedt flow en veel bochten. Hij is echter meer gebouwd voor wendbare fullys met single crown vorken of XC hardtails dan voor downhillers.
Beginnende trailrijders zullen hier echter veel plezier beleven. Het is de perfecte route om de eerste ervaring op te doen met bermen en gemakkelijke steps of wortels. Steilere stukken kunnen ook gemakkelijk worden omzeild via het bospad. Het pad is zo ontworpen dat het zelfs in de regen goed berijdbaar is en niet in een modderige puinhoop verandert. Persoonlijk vond ik één afdaling op de Lisi Osl Trail genoeg. Het was de perfecte warming-up voordat we naar de afdaling aan de linkerkant van de Gaisberg gingen.
Dit is het aanbod van de regio voor downhillers. Kleinere houten structuren zorgen voor airtime zonder al te veeleisend te zijn. De steile stukken zijn daarentegen uitdagender. Dit werd zeker moeilijker gemaakt door het feit dat de grond al volledig doorweekt was door de constante regen toen ik de locatie bezocht. Ik weet echter van eerdere bezoeken dat er een paar plekken zijn die zelfs bij goed weer nauwelijks opdrogen.
Over het algemeen is de afdaling op de Gaisberg leuk, maar het is ook geen knaller. Ondanks dat ik er verschillende keren ben geweest, kan ik me nog steeds geen echt opvallende plekken herinneren. Om het heel kritisch te zeggen, het is de "trail zonder kenmerken". Je krijgt de indruk dat het niet gebouwd is met het doel om de best mogelijke trail aan te bieden, maar eerder waar niemand iets op tegen had. Het oordeel mag echter niet te hard zijn. Natuurlijk heeft de Gaisberg alles wat je nodig hebt voor een downhillparcours - er is hier tenslotte al een nationaal kampioenschap gehouden. Maar als je op zoek bent naar een echt downhillgevoel, kom je op de Gaisberg niet aan je trekken. Eén trail alleen is niet genoeg. En de Lisi Osl Trail is gewoon geen alternatief voor downhillers, omdat deze meer geschikt is voor beginners. Dan blijft de Fleckalm Trail over
Na de Gaisberg stapte ik over op de Fleckalm kabelbaan. Je kunt je fiets in de auto laden en de twee of drie minuten naar het andere dalstation rijden of de korte afstand trappen. De oude gondels, die zeker charme hebben, brengen je in een schijnbaar eindeloze rit de berg op. Maar niet voor lang: volgend jaar zullen hier nieuwe, volledig beglaasde 8-persoonsgondels in gebruik worden genomen, zoals de vriendelijke liftbediende ons vertelde. De Fleckalmtrail is met een lengte van 7,7 kilometer en een hoogteverschil van meer dan 1.000 meter de langste singletrail van Tirol.
Er zijn talloze hotels in Kirchberg en omgeving, maar de regio staat niet per se bekend om zijn betaalbare accommodatie. Het chique skigebied Kitzbühel ligt er immers vlak naast. De homepage van de plaatselijke vereniging voor toerisme biedt een goed overzicht. De lijst bevat ook aangewezen fietshotels. Helaas is kamperen of overnachten in de parkeergarages van de kabelbanen niet toegestaan. Er zijn echter campings in Brixen en aan de Schwarzsee bij Kitzbühel op slechts een paar minuten rijden met de auto: www.camping-brixen.at en www.bruggerhof-camping.at.
Met de Fiets Academie in Kirchberg, direct bij het dalstation van de Fleckalmbahn, kun je al 16 jaar terecht bij echte professionals. Het daar gevestigde Ghost-testcentrum staat garant voor top huurfietsen. De keuze aan modellen is enorm - van downhillers en fatbikes tot MTB's voor kinderen van 20 inch. De prijzen zijn heel redelijk en liggen rond de 50 euro per dag voor een degelijke endurobike. De Bikeacademy biedt ook een hele reeks rijtechniekcursussen en begeleidingssessies aan. En daar ben je in de allerbeste handen. Het brein achter de Academy, Kurt Exenberger, is immers ook de coach van het Oostenrijkse nationale mountainbiketeam.
Kirchberg maakt indruk met zijn landschappelijke schoonheid en uitzonderlijk vriendelijke mensen, zowel bij de kabelbanen als in de restaurants. Hoewel er op dit moment "slechts" drie loipes zijn, is er voor elk type rijder een geschikte route - van trailbeginner tot enduro-rijder die gas wil geven. Niet voor niets werden hier de Europese kampioenschappen in deze discipline gehouden. De Fleckalm Trail is een echt juweeltje. Voor mij persoonlijk behoort het tot de top vijf trails in Tirol en is het zeker een dagtocht waard.