De gebouwen die al zijn opgegraven beslaan een oppervlakte van 30.000 vierkante meter: De stadsmuur, woongebouwen in de buitenwijken, hoofdstraten met het forum, het Macellum, de thermale baden en nog veel meer zijn gevonden. Toch is dit maar een fractie van het historische Aguntum. De stad moet ongeveer tien keer zo groot zijn geweest.
De stadsmuur van Aguntum, die tot 7 meter hoog was, werd al in 1912 ontdekt, maar het was vanaf het begin niet duidelijk aan welke kant van de muur de stad lag. Opgravingen in de jaren 1960 bevestigden dit: De stad ligt ten westen, de voorstad ten oosten van de muur.
De fragmenten van gebouwen die in de 6e eeuw nog aan de oppervlakte te zien waren, leken op kleine ramen, lage gewelven en ingangen. Daarom dachten de mensen in de Middeleeuwen dat hier hele kleine mensen hadden gewoond. In werkelijkheid zijn dit echter de overblijfselen van de vloerverwarmingssystemen die in elk huis aanwezig waren.
Hoewel er veel bekend is over het Romeinse leven in Aguntum, blijven sommige opgravingen vragen oproepen. Deskundigen namen bijvoorbeeld lang aan dat een bepaald gebouw in de buurt van het forum een waterbassin was. De opgravingen van 2022 laten echter zien dat het misschien iets heel anders is. Wat nog onduidelijk is. Een ovale muur in het noordelijke deel van de thermen is net zo mysterieus. Ook deze werd in 2022 nader onderzocht - de archeologen zijn er nog niet achter wat erachter schuilgaat. Eén ding is zeker: het blijft spannend!
Als belangrijk transportknooppunt tussen Noord-Italië en het noorden was Aguntum een handelscentrum. Er werd goud, ijzer en ijzeren gereedschap, kaas en zuivelproducten, honing en hout verkocht. Bergkristal werd tot in Noord-Afrika verkocht. In ruil daarvoor kwamen er paarse slakken, aardewerk, vis, zout, graan, sultana's en nog veel meer naar de stad.
Alleen de beste dingen werden verkocht in het macellum, een cirkelvormig gebouw op het forum: De rijke inwoners van de stad lieten vis, oesters en andere lekkernijen van heinde en verre bezorgen. De zeevruchten werden levend vervoerd in amfora's gevuld met zout water.
De opgravingen in Aguntum hebben aangetoond dat de Romeinen op open vuur kookten, zoals te zien is in de gereconstrueerde keuken. Er zijn ook recepten bewaard gebleven. Vissaus was bijzonder geliefd. Het werd zelfs gebruikt voor de bereiding van desserts zoals perzikpartjes.
Romeinen droegen oorspronkelijk geen broek bij de toga, maar wollen beenmode was gebruikelijk onder de lokale bevolking. Pas later namen Romeinse legionairs de gewoonte over om broeken te dragen in koude gebieden.
De thermale baden in Aguntum werden in de jaren 1970 opgegraven. Daar werd ook de oliekom met de strigilis gevonden. Mensen wreven zich in met de olie en de strigilis werd gebruikt om daarna het vuil eraf te schrapen. Het glazen flesje werd gebruikt om zalf of parfum in te bewaren, die met de spatel werden aangebracht.
De 18 meter hoge uitkijktoren van Aguntum biedt uitzicht over de hele site en archeologen kunnen je laten zien hoe opgravingen worden uitgevoerd. Welke lagen zijn interessant, wat kan eruit worden gehaald en hoe worden ze blootgelegd? Daarna kun je in de voetsporen van de oude Romeinen treden op de speciaal aangelegde rondwandeling van Aguntum naar Dölsach naar Iselberg en weer terug.
